Zoals verteld is het reizen nu echt afgelopen, helaas! Vandaag ben ik officieel een volledige week in het appartement, tijd om te settelen. Nu waarderen we ook de extra faciliteiten die er in het gebouw zijn. Zondag heb ik namelijk de hele dag hier kunnen rondhangen zonder me te vervelen (!). Eerst heb ik voetbal gekeken en geskyped met het thuisfront, daarna ben ik naar de gym geweest. Want ik ben al begonnen aan de voorbereiding van het voetbalseizoen '10/'11 met wat conditietraining.. Toen heb ik een verfrissende douche genomen, gevolgd door een duik in het zwembad.
Ondertussen zijn we ook druk bezig met de introductieweek, dus iedere dag is er wel ergens een feestje om ons bezig te houden. Hier ontmoet je ook leuke mensen, zo had Constantin geregeld dat we naar een huisfeestje bij wat Fransen konden gaan na onze BBQ op zaterdag. Hij bleek echter niet de aangewezen man om dit soort activiteiten te coördineren en Franse mensen blijken niet echt de feestbeesten te zijn die ze op het eerste oog lijken. Om het kort samen te vatten gingen we naar het appartementengebouw. Daar aangekomen wisten we niet in welk appartement het feest was, dus gingen we maar lukraak naar de 13de etage. Daar brandde ergens licht en klopten we aan, binnen was een of andere hele vreemde fotoshoot aan de gang. En het was duidelijk dat dit niet de goede plek was. De aanwezige heren konden ons zelfs in het Engels vertellen dat we fout zaten, hoogst verdacht in Sao Paulo.. Terug in de lift kwamen we geheel toevallig iemand tegen die in het appartement woont waar het feest zou moeten plaatsvinden. Helaas was het feestje al uren afgelopen en stonden we daar dus als 5 half aangeschoten buitenlanders met blikken bier in de hand bij mensen in hun woonkamer uit te leggen wat we kwamen doen. Duitsers zijn dus blijkbaar toch niet zo heel gründlich als ze wat caparinhas op hebben.
Zondagavond zijn we nog naar een bar geweest, daar heb ik weer een voetbalgekke Braziliaan ontmoet. Deze is fan van Santos en hij wil ons meenemen naar een wedstrijd. Eerst gaan we vis eten in Santos en dan ga ik de boy Robinho zien shinen. Hij zelf is trouwens meer fan van Neymar, volgens hem Robinho, maar dan beter en jonger.. Ben benieuwd!
Ook is het gouden "vakantie-randje" nu ook wel van de trip af.. Het voelt niet langer als vakantie. Ik heb namelijk al een nieuwe fles deodorant en douchegel moeten kopen, gekookt (hamburgers), voor het eerst in mijn leven gestreken en ben al 2 dagen op rij wakker geworden door de wekker! Allemaal tekenen dat het afgelopen is met de vakantie en meer een tijdelijke woonplaats is hier. Wel een woonplaats met nergens warm water buiten de douche en waar je (officieel) geen toiletpapier mag doorspoelen...
Gisteren heb ik ook nog een verontrustend verhaal te horen gekregen over de winter in Sao Paulo. Inmiddels is de wintertijd ingegaan, het is hier dus nu 4 uur vroeger dan in Nederland en als de zomertijd daar in gaat zal dat 5 uur zijn. Maar ik hoorde van een dame op school dat het hier zelfs 10 graden kan worden op een slechte dag in juli of augustus...Dat is natuurlijk geen enkel probleem in Nederland, maar men moet zich realiseren dat er dus geen warm water is hier. Van verwarming is nog nooit gehoord en je mag blij zijn als je ramen dicht kunnen.. Het schijnt dan ook zo te zijn dat men op zulke dagen gewoon binnen blijft zitten met een dekentje om, hoe aandoenlijk.. Wederom een mooi argument om eind juni weg te wezen hier!
Ten slotte nog een huishoudelijke mededeling, allereerst spijt het me dat ik wat minder avonturen ga beleven de komende maand. Zo rond 12 april begint de vakantie hier en waarschijnlijk gaan we dan naar het noorden. In de tussentijd wil ik nog naar Iguazu. Dus in plaats van jullie te vervelen heel veel saaie berichten, zal ik gewoon wat minder schrijven. Kwaliteit tijd over kwantiteit he..
PS Voor mijn trouwe fans heb ik nog een toegift... Ik weet dat jullie het waarderen, maar reacties met vragen naar telefoonnummers zijn zinloos. Aanvragen voor een HD versie zullen per geval bekeken worden.
dinsdag 23 februari 2010
dinsdag 16 februari 2010
Carnaval in Rio
Vorige week woensdagochtend zijn we vertrokken voor wat ik wel kan noemen de beste Carnaval die er te vinden is op aarde. Het begon weer flink Braziliaans, met een lekke band van de bus op een kwartier van onze bestemming. Gelukkig waren er wat attente medepassagiers die de buschauffeur overtuigde om niet zijn band te laten repareren maar gewoon op de velg met 30 km/h het resterende traject af te leggen. Ons hostel, bleek meer een hotel met appartementjes te zijn: airco, goede bedden, iedere dag nieuwe lakens en handdoeken en een poetsvrouw, kortom alles wat je je kunt wensen in Zuid-Amerika. Het lag in Copacabana, dit klinkt heel chique, sterker nog dit was ook heel chique in de jaren '80. Maar zoals overal in Brazilië ziet alles eruit alsof er al 30 jaar geen verf of ander bouwmateriaal te vinden is in het land. Toen we het strand gingen verkennen werd mijn hart gelijk vervuld met wat vaderlandse trots (dit moeten die Duitsers elk uur voelen denk ik), want wat klonk er keihard uit de eerste auto die langsreed? DJ Chuckie met Let the Bass Kick!
Mijn eerste indruk van Rio was dat het een veel intensere stad is dan alles wat ik gezien heb tot nu toe. De armoede, de verkeerschaos, de schoonheid, de smerigheid op straat; ik begrijp dat mensen zeggen dat er in Rio gefeest wordt en in Sao Paulo gewerkt. Hier is echt alles extremer, zelfs het weer. Overdag was het iedere dag ruim boven de 35 en 's nachts koelde het af tot ongeveer 28 graden. Toen we het uitgaansleven gingen verkennen, kwam ik nog een uniek fenomeen tegen: mensen schamen zich hier totaal niet om zich vol te laten lopen voor weinig geld voordat ze uitgaan. En natuurlijk speelt de industrie daar op in. Zo zijn er hier slijterijen die de hele nacht open zijn, mensen hangen er op straat en af en toe is er iemand die wat muziek pompt vanuit zijn achterbak. Het komen aan drank is hier sowieso veel beter geregeld dan in menig meer ontwikkeld land. Iedereen die een soort van koelbox kan fabriceren van piepschuim, die koopt wat blikjes en verkoopt ze voor het dubbele op straat. Dan zijn er ook weer aparte mannetjes die rondrijden met zakken ijs, om de drankverkopers mee te voorzien. Heel ingenieus allemaal, uiteindelijk betaal ik € 0,80 voor een 350 ml ijskoud bier, en rijden de verkopers tevreden terug naar hun favelacrib. Iedereen wint!
Donderdag hebben we sightseeing dagje gehad, eerst naar het Jezusbeeld en daarna naar de Suikerbroodberg. (Houd de foto site in de gaten, meer beelden volgen!). Dit was het meest indrukwekkende tot nu toe, echt een fantastisch uitzicht over deze geweldige stad en een hele mooie ervaring. Woensdag had Beyonce haar video opgenomen op een berg net onder het Jezusbeeld, dus binnenkort kan iedereen meegenieten van het uitzicht en Be in een carnavalsoutfit! We kwamen trouwens op deze beide plaatsen een Nederlandse jongen tegen. Hem hebben we leren kennen in Sao Paulo, daarna lag hij ineens op het strand in Florianopolis en in Rio kwamen we hem nog 2 keer tegen, what are the odds. Je reist duizenden kilometers en uren en nog steeds kom je dezelfde mensen tegen. Kleine wereld, blijkbaar.. Gelukkig gaat hij vandaag naar huis, dus die komen we niet meer tegen...
Vrijdag begon het carnaval dan eindelijk. Dat is wel heel anders dan in Limburg, want er zijn hier ongeveer 9 miljoen mensen op zoek naar feestjes en er zijn maar 400 feestjes. Daarom probeert iedereen zijn feestje geheim te houden voor outsiders. Het is dus flink zoeken en als je niet weer waar je heen gaat dan kun je de hele carnaval missen, dat zal je (helaas) nooit lukken in Sittard. Deze feestjes zijn eigenlijk gewoon een (samba)band die muziek maakt er waar men dan achteraan loopt. De echte carnavalist zet zijn wekker om 7 uur en gaat dan rond 8 uur naar de eerste van deze Bloco's, om rond een uur of 10 te eindigen in een goot of zijn bed. We zijn 1 keer naar zo'n Bloco gegaan, hij zou om 3 uur beginnen. Maar we zijn natuurlijk in Brazilië, dus rond een uur of 7 begon een halfzoon van Jimi Hendrix los te gaan met wat flink rock, heel vet. Voor de rest hebben we ons opgehouden in het centrum waar de rest van de gringo's zonder idee heen gaat. Hier hangen ook de straatkids, net als in de films. Ze zijn bijna allemaal nog speelgerechtigd voor de F, maar in tegenstelling tot mijn eigen boys hebben ze gouden handjes, geen voetjes en voor je het weet is je geld al door 10 handjes weggevoerd.. Een jongen van de straat als ik weet zich natuurlijk zonder kleerscheuren te bewegen in dit milieu, maak jullie geen zorgen. Ook heb ik nog even de heilige trappen betreden waar de clip van Beautiful is opgenomen
Zaterdag was een grote dag in mijn leven als voetballiefhebber, ik heb het magische Maracanã stadion betreden! De wedstrijd was een halve finale in de Taça Guanabara cup: Vasco da Gama - Fluminense, een derby dus. Beter kun je het niet krijgen, nouja bijna niet want als Flu won konden ze Flamengo (de grote rivalen) treffen in de finale voor een echte Fla-Flu! Het was al een halve dag werk om kaartjes te krijgen (waar we trouwens weer met onze schoolkaart 50% korting kregen), maar uiteindelijk zaten we veilig in de metro naar het stadion met onze mede-Fluminense fans. Gedurende carnaval is mee nog 1 ding opgevallen, ik heb geen enkel gevecht gezien. Helemaal niks en dat terwijl men hier heel gepassioneerd is, de metro wordt van blijdschap bijna gesloopt tijdens het zingen op weg naar de stad etc. Maargoed, geen enkel gevecht dus, tot het moment dat er een Flamengo fan zich bekend maakte in de metro naar een Fluminense wedstrijd.. Deze man was erg dapper en streed tot het eind, maar dat eind kwam vrij snel voor hem. Zijn gezicht was besmeurd met de kleur rood van Flamengo, dat mag een troost voor hem zijn. De wedstrijd zelf was super spectaculair, hier wordt een hakje meer gewaardeerd dan een steekpass en scoren doe je alleen als het echt echt mooi kan. Helaas leverde dit wel een 0-0 eindstand op en omdat het blijkbaar te warm was werd de verlenging ook maar overgeslagen, men moest toch opschieten voor carnaval. De penaltyserie heeft zelfs voetbalzone gehaald, hier mag blijkbaar alles.. Resultaat, Vasco won, wij verloren..
Zondag zijn we naar het Sambadromo geweest, dat is een heel groot stadion waar de goede Sambascholen hun optocht doen. Ter info, 1 Sambaschool heeft circa 5,000 leden en meerdere praalwagens etc (dus al 5 grote optochten in Zitterd). En het duurt circa anderhalf uur voor ze om door het stadion te komen, dus men begint dan ook lekker op tijd zo rond de klok van 9. Er moesten 5 scholen optreden, dus tel uit je winst. Voeg daarbij het principe van de Braziliaanse tijden en dan kom je tot de uitkomst dat je van 9 tot een uur of 6 a 7 op een stuk beton zit te kijken naar Sambascholen. Daarnaast moet ik als puntje van kritiek aangeven dat iedere school 1 liedje heeft, dit liedje wordt gedurende hun hele optocht op repeat gezet. Maar ondanks dit was het een enorme belevenis, we hadden niet de 500 euro plaatsen, dus goeie foto's zijn hier te vinden. Op tv zag ik dat in Sao Paulo Ronaldo zelfs op een wagen te bewonderen was, pff wij hebben tenminste Michael Jackson gezien in Rio...
Vandaag zijn we terug in Sao Paulo, in de bus zaten maar 5 man, dus we waren zelfs een uur te vroeg hier! Het moet niet gekker worden.. Ga me zo maar eens prepareren om AC Milan - Man Utd te kijken in de bar hier om de hoek en daarna nog 1 nacht carnaval te beleven! Over 2 nachtjes begint school (eindelijk?), dus het reizen gaat op een laag pitje voorlopig, om plaats te maken voor veel uitgaan. Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn hier dus..
Mijn eerste indruk van Rio was dat het een veel intensere stad is dan alles wat ik gezien heb tot nu toe. De armoede, de verkeerschaos, de schoonheid, de smerigheid op straat; ik begrijp dat mensen zeggen dat er in Rio gefeest wordt en in Sao Paulo gewerkt. Hier is echt alles extremer, zelfs het weer. Overdag was het iedere dag ruim boven de 35 en 's nachts koelde het af tot ongeveer 28 graden. Toen we het uitgaansleven gingen verkennen, kwam ik nog een uniek fenomeen tegen: mensen schamen zich hier totaal niet om zich vol te laten lopen voor weinig geld voordat ze uitgaan. En natuurlijk speelt de industrie daar op in. Zo zijn er hier slijterijen die de hele nacht open zijn, mensen hangen er op straat en af en toe is er iemand die wat muziek pompt vanuit zijn achterbak. Het komen aan drank is hier sowieso veel beter geregeld dan in menig meer ontwikkeld land. Iedereen die een soort van koelbox kan fabriceren van piepschuim, die koopt wat blikjes en verkoopt ze voor het dubbele op straat. Dan zijn er ook weer aparte mannetjes die rondrijden met zakken ijs, om de drankverkopers mee te voorzien. Heel ingenieus allemaal, uiteindelijk betaal ik € 0,80 voor een 350 ml ijskoud bier, en rijden de verkopers tevreden terug naar hun favelacrib. Iedereen wint!
Donderdag hebben we sightseeing dagje gehad, eerst naar het Jezusbeeld en daarna naar de Suikerbroodberg. (Houd de foto site in de gaten, meer beelden volgen!). Dit was het meest indrukwekkende tot nu toe, echt een fantastisch uitzicht over deze geweldige stad en een hele mooie ervaring. Woensdag had Beyonce haar video opgenomen op een berg net onder het Jezusbeeld, dus binnenkort kan iedereen meegenieten van het uitzicht en Be in een carnavalsoutfit! We kwamen trouwens op deze beide plaatsen een Nederlandse jongen tegen. Hem hebben we leren kennen in Sao Paulo, daarna lag hij ineens op het strand in Florianopolis en in Rio kwamen we hem nog 2 keer tegen, what are the odds. Je reist duizenden kilometers en uren en nog steeds kom je dezelfde mensen tegen. Kleine wereld, blijkbaar.. Gelukkig gaat hij vandaag naar huis, dus die komen we niet meer tegen...
Vrijdag begon het carnaval dan eindelijk. Dat is wel heel anders dan in Limburg, want er zijn hier ongeveer 9 miljoen mensen op zoek naar feestjes en er zijn maar 400 feestjes. Daarom probeert iedereen zijn feestje geheim te houden voor outsiders. Het is dus flink zoeken en als je niet weer waar je heen gaat dan kun je de hele carnaval missen, dat zal je (helaas) nooit lukken in Sittard. Deze feestjes zijn eigenlijk gewoon een (samba)band die muziek maakt er waar men dan achteraan loopt. De echte carnavalist zet zijn wekker om 7 uur en gaat dan rond 8 uur naar de eerste van deze Bloco's, om rond een uur of 10 te eindigen in een goot of zijn bed. We zijn 1 keer naar zo'n Bloco gegaan, hij zou om 3 uur beginnen. Maar we zijn natuurlijk in Brazilië, dus rond een uur of 7 begon een halfzoon van Jimi Hendrix los te gaan met wat flink rock, heel vet. Voor de rest hebben we ons opgehouden in het centrum waar de rest van de gringo's zonder idee heen gaat. Hier hangen ook de straatkids, net als in de films. Ze zijn bijna allemaal nog speelgerechtigd voor de F, maar in tegenstelling tot mijn eigen boys hebben ze gouden handjes, geen voetjes en voor je het weet is je geld al door 10 handjes weggevoerd.. Een jongen van de straat als ik weet zich natuurlijk zonder kleerscheuren te bewegen in dit milieu, maak jullie geen zorgen. Ook heb ik nog even de heilige trappen betreden waar de clip van Beautiful is opgenomen
Zaterdag was een grote dag in mijn leven als voetballiefhebber, ik heb het magische Maracanã stadion betreden! De wedstrijd was een halve finale in de Taça Guanabara cup: Vasco da Gama - Fluminense, een derby dus. Beter kun je het niet krijgen, nouja bijna niet want als Flu won konden ze Flamengo (de grote rivalen) treffen in de finale voor een echte Fla-Flu! Het was al een halve dag werk om kaartjes te krijgen (waar we trouwens weer met onze schoolkaart 50% korting kregen), maar uiteindelijk zaten we veilig in de metro naar het stadion met onze mede-Fluminense fans. Gedurende carnaval is mee nog 1 ding opgevallen, ik heb geen enkel gevecht gezien. Helemaal niks en dat terwijl men hier heel gepassioneerd is, de metro wordt van blijdschap bijna gesloopt tijdens het zingen op weg naar de stad etc. Maargoed, geen enkel gevecht dus, tot het moment dat er een Flamengo fan zich bekend maakte in de metro naar een Fluminense wedstrijd.. Deze man was erg dapper en streed tot het eind, maar dat eind kwam vrij snel voor hem. Zijn gezicht was besmeurd met de kleur rood van Flamengo, dat mag een troost voor hem zijn. De wedstrijd zelf was super spectaculair, hier wordt een hakje meer gewaardeerd dan een steekpass en scoren doe je alleen als het echt echt mooi kan. Helaas leverde dit wel een 0-0 eindstand op en omdat het blijkbaar te warm was werd de verlenging ook maar overgeslagen, men moest toch opschieten voor carnaval. De penaltyserie heeft zelfs voetbalzone gehaald, hier mag blijkbaar alles.. Resultaat, Vasco won, wij verloren..
Zondag zijn we naar het Sambadromo geweest, dat is een heel groot stadion waar de goede Sambascholen hun optocht doen. Ter info, 1 Sambaschool heeft circa 5,000 leden en meerdere praalwagens etc (dus al 5 grote optochten in Zitterd). En het duurt circa anderhalf uur voor ze om door het stadion te komen, dus men begint dan ook lekker op tijd zo rond de klok van 9. Er moesten 5 scholen optreden, dus tel uit je winst. Voeg daarbij het principe van de Braziliaanse tijden en dan kom je tot de uitkomst dat je van 9 tot een uur of 6 a 7 op een stuk beton zit te kijken naar Sambascholen. Daarnaast moet ik als puntje van kritiek aangeven dat iedere school 1 liedje heeft, dit liedje wordt gedurende hun hele optocht op repeat gezet. Maar ondanks dit was het een enorme belevenis, we hadden niet de 500 euro plaatsen, dus goeie foto's zijn hier te vinden. Op tv zag ik dat in Sao Paulo Ronaldo zelfs op een wagen te bewonderen was, pff wij hebben tenminste Michael Jackson gezien in Rio...
Vandaag zijn we terug in Sao Paulo, in de bus zaten maar 5 man, dus we waren zelfs een uur te vroeg hier! Het moet niet gekker worden.. Ga me zo maar eens prepareren om AC Milan - Man Utd te kijken in de bar hier om de hoek en daarna nog 1 nacht carnaval te beleven! Over 2 nachtjes begint school (eindelijk?), dus het reizen gaat op een laag pitje voorlopig, om plaats te maken voor veel uitgaan. Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn hier dus..
dinsdag 9 februari 2010
Florianopolis
Maandagavond zijn we vertrokken met de nachtbus naar Florianopolis, een rit van ruim 12 uur. Klinkt lang, maar de bussen hier zijn echt super, beter dan menig vliegtuig. Dit was nog niet eens de duurste variant, maar we zaten helemaal vooraan bovenin dus er was genoeg ruimte om lekker te slapen. Bij aankomst zouden we eigenlijk naar een hostel gaan, maar we werden aangesproken door een mannetje dat gringo-money rook. Hij zou ons wel eens even een beter onderkomen regelen voor minder geld, want ons hostel was crap. Nou positief als ik ben heb ik deze man zijn verhaal laten doen en uiteindelijk hebben we de week doorgebracht in een huisje. Dus we hadden onze eigen faciliteiten etc, ideaal. Beter dan de 5 bedden die we eigenlijk hadden gehad in een kamer met 26 anderen haha..
Dinsdag werden we door onze Israëlische buurmannen uitgenodigd voor een feestje, 'in een huis in de jungle georganiseerd door een hostel'.. Klinkt goed, dus het was een go. Aangekomen bij het hostel, een straat verder, werden we met busjes vervoerd naar dit huis. En het was niets minder dan wat ze ons verteld hadden. Na 30 minuten offroad rijden kwamen we bij een groot huis, met goede muziek, gekke mensen, een veranda met hangmatten, matrassen en banken in de hoekjes, een bar met veel drank en een groot vreugdevuur. Het enige minpuntje aan dit hele festijn was dat er alleen maar Israëliërs waren. Na hun dienstplicht mogen die namelijk gaan reizen en er zitten er hier heeeel veel. Resultaat was dat iedereen elkaar kende behalve wij, maar uiteindelijk was het toch wel een leuk feestje!
Woensdag zijn we naar het centrum geweest, waar het verschrikkelijk warm was, volgens de krant een gevoelstemperatuur van 55°.. Op de borden heb ik niet meer dan 39° gezien, aanstellers. Hier hebben we ook Açai gegeten, dat is een of andere paarse pulp van een vrucht waar ze redbull van maken, daar zitten dan weer granen en stukjes banaan bij, een echte energiebom (zie foto's)! Vrijdag zijn we naar het noorden gegaan, na een reis met 4 verschillende bussen, die 2 uur duurde en het bedrag van 1 euro koste, waren we dan in het beloofde land. Nou het beloofde land bleek een beetje rustiger en meer voor families te zijn dan we dachten, maar het schijnt dat de boys Michael Jackson (RIP), Michael Schumacher, Robinho en Madonna hier een huis hebben.. En er ligt een Pacha...
Deze Pacha hebben we dan ook bezocht op zaterdag, hier kwamen we wederom in aanraking met Braziliaanse organisatiekwaliteiten. We vertrokken om 11 uur en kwamen om 7.30 terug. Dit klinkt als een lange nacht in de club, maar niets is minder waar: we hebben 3 uur in Pacha doorgebracht en de rest in de bus.. Een bus rijdt hier namelijk niet voordat hij vol is.. Weer een wijze les, ga nooit een bus naar een club!
Inmiddels zijn we maandagavond weer aangekomen in ons stulpje te Sao Paulo. Vandaag staat dan ook in het teken van uitpakken, wassen en weer inpakken. Want morgenvroeg vertrekken we naar Rio de Janeiro voor 5 dagen carnaval! Enjoy de carnaval net als ik en tot volgende week!
Dinsdag werden we door onze Israëlische buurmannen uitgenodigd voor een feestje, 'in een huis in de jungle georganiseerd door een hostel'.. Klinkt goed, dus het was een go. Aangekomen bij het hostel, een straat verder, werden we met busjes vervoerd naar dit huis. En het was niets minder dan wat ze ons verteld hadden. Na 30 minuten offroad rijden kwamen we bij een groot huis, met goede muziek, gekke mensen, een veranda met hangmatten, matrassen en banken in de hoekjes, een bar met veel drank en een groot vreugdevuur. Het enige minpuntje aan dit hele festijn was dat er alleen maar Israëliërs waren. Na hun dienstplicht mogen die namelijk gaan reizen en er zitten er hier heeeel veel. Resultaat was dat iedereen elkaar kende behalve wij, maar uiteindelijk was het toch wel een leuk feestje!
Woensdag zijn we naar het centrum geweest, waar het verschrikkelijk warm was, volgens de krant een gevoelstemperatuur van 55°.. Op de borden heb ik niet meer dan 39° gezien, aanstellers. Hier hebben we ook Açai gegeten, dat is een of andere paarse pulp van een vrucht waar ze redbull van maken, daar zitten dan weer granen en stukjes banaan bij, een echte energiebom (zie foto's)! Vrijdag zijn we naar het noorden gegaan, na een reis met 4 verschillende bussen, die 2 uur duurde en het bedrag van 1 euro koste, waren we dan in het beloofde land. Nou het beloofde land bleek een beetje rustiger en meer voor families te zijn dan we dachten, maar het schijnt dat de boys Michael Jackson (RIP), Michael Schumacher, Robinho en Madonna hier een huis hebben.. En er ligt een Pacha...
Deze Pacha hebben we dan ook bezocht op zaterdag, hier kwamen we wederom in aanraking met Braziliaanse organisatiekwaliteiten. We vertrokken om 11 uur en kwamen om 7.30 terug. Dit klinkt als een lange nacht in de club, maar niets is minder waar: we hebben 3 uur in Pacha doorgebracht en de rest in de bus.. Een bus rijdt hier namelijk niet voordat hij vol is.. Weer een wijze les, ga nooit een bus naar een club!
Inmiddels zijn we maandagavond weer aangekomen in ons stulpje te Sao Paulo. Vandaag staat dan ook in het teken van uitpakken, wassen en weer inpakken. Want morgenvroeg vertrekken we naar Rio de Janeiro voor 5 dagen carnaval! Enjoy de carnaval net als ik en tot volgende week!
maandag 1 februari 2010
Foto's & Trips
Jaja het langverwachte beeldmateriaal is er:
Hieroooo
Ik zal de link ook nog even rechts zetten.
Tevens wil ik even melden dat ik vanavond (vannacht voor jullie) vertrek naar Florianopolis, een idyllisch eilandje voor de kust hier.. Dus ik zal even niet bloggen, volgende week maandag komen we terug rond de avond hier. Om vervolgens weer te vertrekken op woensdagochtend naar Carnaval in Rio de Janeiro!
Drukke weken... Het leven is niet altijd even eerlijk..
Tot volgende week!
Hieroooo
Ik zal de link ook nog even rechts zetten.
Tevens wil ik even melden dat ik vanavond (vannacht voor jullie) vertrek naar Florianopolis, een idyllisch eilandje voor de kust hier.. Dus ik zal even niet bloggen, volgende week maandag komen we terug rond de avond hier. Om vervolgens weer te vertrekken op woensdagochtend naar Carnaval in Rio de Janeiro!
Drukke weken... Het leven is niet altijd even eerlijk..
Tot volgende week!
Abonneren op:
Posts (Atom)
