Carnaval in Rio

Vorige week woensdagochtend zijn we vertrokken voor wat ik wel kan noemen de beste Carnaval die er te vinden is op aarde. Het begon weer flink Braziliaans, met een lekke band van de bus op een kwartier van onze bestemming. Gelukkig waren er wat attente medepassagiers die de buschauffeur overtuigde om niet zijn band te laten repareren maar gewoon op de velg met 30 km/h het resterende traject af te leggen. Ons hostel, bleek meer een hotel met appartementjes te zijn: airco, goede bedden, iedere dag nieuwe lakens en handdoeken en een poetsvrouw, kortom alles wat je je kunt wensen in Zuid-Amerika. Het lag in Copacabana, dit klinkt heel chique, sterker nog dit was ook heel chique in de jaren '80. Maar zoals overal in Brazilië ziet alles eruit alsof er al 30 jaar geen verf of ander bouwmateriaal te vinden is in het land. Toen we het strand gingen verkennen werd mijn hart gelijk vervuld met wat vaderlandse trots (dit moeten die Duitsers elk uur voelen denk ik), want wat klonk er keihard uit de eerste auto die langsreed? DJ Chuckie met Let the Bass Kick!

Mijn eerste indruk van Rio was dat het een veel intensere stad is dan alles wat ik gezien heb tot nu toe. De armoede, de verkeerschaos, de schoonheid, de smerigheid op straat; ik begrijp dat mensen zeggen dat er in Rio gefeest wordt en in Sao Paulo gewerkt. Hier is echt alles extremer, zelfs het weer. Overdag was het iedere dag ruim boven de 35 en 's nachts koelde het af tot ongeveer 28 graden. Toen we het uitgaansleven gingen verkennen, kwam ik nog een uniek fenomeen tegen: mensen schamen zich hier totaal niet om zich vol te laten lopen voor weinig geld voordat ze uitgaan. En natuurlijk speelt de industrie daar op in. Zo zijn er hier slijterijen die de hele nacht open zijn, mensen hangen er op straat en af en toe is er iemand die wat muziek pompt vanuit zijn achterbak. Het komen aan drank is hier sowieso veel beter geregeld dan in menig meer ontwikkeld land. Iedereen die een soort van koelbox kan fabriceren van piepschuim, die koopt wat blikjes en verkoopt ze voor het dubbele op straat. Dan zijn er ook weer aparte mannetjes die rondrijden met zakken ijs, om de drankverkopers mee te voorzien. Heel ingenieus allemaal, uiteindelijk betaal ik € 0,80 voor een 350 ml ijskoud bier, en rijden de verkopers tevreden terug naar hun favelacrib. Iedereen wint!

Donderdag hebben we sightseeing dagje gehad, eerst naar het Jezusbeeld en daarna naar de Suikerbroodberg. (Houd de foto site in de gaten, meer beelden volgen!). Dit was het meest indrukwekkende tot nu toe, echt een fantastisch uitzicht over deze geweldige stad en een hele mooie ervaring. Woensdag had Beyonce haar video opgenomen op een berg net onder het Jezusbeeld, dus binnenkort kan iedereen meegenieten van het uitzicht en Be in een carnavalsoutfit! We kwamen trouwens op deze beide plaatsen een Nederlandse jongen tegen. Hem hebben we leren kennen in Sao Paulo, daarna lag hij ineens op het strand in Florianopolis en in Rio kwamen we hem nog 2 keer tegen, what are the odds. Je reist duizenden kilometers en uren en nog steeds kom je dezelfde mensen tegen. Kleine wereld, blijkbaar.. Gelukkig gaat hij vandaag naar huis, dus die komen we niet meer tegen...

Vrijdag begon het carnaval dan eindelijk. Dat is wel heel anders dan in Limburg, want er zijn hier ongeveer 9 miljoen mensen op zoek naar feestjes en er zijn maar 400 feestjes. Daarom probeert iedereen zijn feestje geheim te houden voor outsiders. Het is dus flink zoeken en als je niet weer waar je heen gaat dan kun je de hele carnaval missen, dat zal je (helaas) nooit lukken in Sittard. Deze feestjes zijn eigenlijk gewoon een (samba)band die muziek maakt er waar men dan achteraan loopt. De echte carnavalist zet zijn wekker om 7 uur en gaat dan rond 8 uur naar de eerste van deze Bloco's, om rond een uur of 10 te eindigen in een goot of zijn bed. We zijn 1 keer naar zo'n Bloco gegaan, hij zou om 3 uur beginnen. Maar we zijn natuurlijk in Brazilië, dus rond een uur of 7 begon een halfzoon van Jimi Hendrix los te gaan met wat flink rock, heel vet. Voor de rest hebben we ons opgehouden in het centrum waar de rest van de gringo's zonder idee heen gaat. Hier hangen ook de straatkids, net als in de films. Ze zijn bijna allemaal nog speelgerechtigd voor de F, maar in tegenstelling tot mijn eigen boys hebben ze gouden handjes, geen voetjes en voor je het weet is je geld al door 10 handjes weggevoerd.. Een jongen van de straat als ik weet zich natuurlijk zonder kleerscheuren te bewegen in dit milieu, maak jullie geen zorgen. Ook heb ik nog even de heilige trappen betreden waar de clip van Beautiful is opgenomen

Zaterdag was een grote dag in mijn leven als voetballiefhebber, ik heb het magische Maracanã stadion betreden! De wedstrijd was een halve finale in de Taça Guanabara cup: Vasco da Gama - Fluminense, een derby dus. Beter kun je het niet krijgen, nouja bijna niet want als Flu won konden ze Flamengo (de grote rivalen) treffen in de finale voor een echte Fla-Flu! Het was al een halve dag werk om kaartjes te krijgen (waar we trouwens weer met onze schoolkaart 50% korting kregen), maar uiteindelijk zaten we veilig in de metro naar het stadion met onze mede-Fluminense fans. Gedurende carnaval is mee nog 1 ding opgevallen, ik heb geen enkel gevecht gezien. Helemaal niks en dat terwijl men hier heel gepassioneerd is, de metro wordt van blijdschap bijna gesloopt tijdens het zingen op weg naar de stad etc. Maargoed, geen enkel gevecht dus, tot het moment dat er een Flamengo fan zich bekend maakte in de metro naar een Fluminense wedstrijd.. Deze man was erg dapper en streed tot het eind, maar dat eind kwam vrij snel voor hem. Zijn gezicht was besmeurd met de kleur rood van Flamengo, dat mag een troost voor hem zijn. De wedstrijd zelf was super spectaculair, hier wordt een hakje meer gewaardeerd dan een steekpass en scoren doe je alleen als het echt echt mooi kan. Helaas leverde dit wel een 0-0 eindstand op en omdat het blijkbaar te warm was werd de verlenging ook maar overgeslagen, men moest toch opschieten voor carnaval. De penaltyserie heeft zelfs voetbalzone gehaald, hier mag blijkbaar alles.. Resultaat, Vasco won, wij verloren..

Zondag zijn we naar het Sambadromo geweest, dat is een heel groot stadion waar de goede Sambascholen hun optocht doen. Ter info, 1 Sambaschool heeft circa 5,000 leden en meerdere praalwagens etc (dus al 5 grote optochten in Zitterd). En het duurt circa anderhalf uur voor ze om door het stadion te komen, dus men begint dan ook lekker op tijd zo rond de klok van 9. Er moesten 5 scholen optreden, dus tel uit je winst. Voeg daarbij het principe van de Braziliaanse tijden en dan kom je tot de uitkomst dat je van 9 tot een uur of 6 a 7 op een stuk beton zit te kijken naar Sambascholen. Daarnaast moet ik als puntje van kritiek aangeven dat iedere school 1 liedje heeft, dit liedje wordt gedurende hun hele optocht op repeat gezet. Maar ondanks dit was het een enorme belevenis, we hadden niet de 500 euro plaatsen, dus goeie foto's zijn hier te vinden. Op tv zag ik dat in Sao Paulo Ronaldo zelfs op een wagen te bewonderen was, pff wij hebben tenminste Michael Jackson gezien in Rio...

Vandaag zijn we terug in Sao Paulo, in de bus zaten maar 5 man, dus we waren zelfs een uur te vroeg hier! Het moet niet gekker worden.. Ga me zo maar eens prepareren om AC Milan - Man Utd te kijken in de bar hier om de hoek en daarna nog 1 nacht carnaval te beleven! Over 2 nachtjes begint school (eindelijk?), dus het reizen gaat op een laag pitje voorlopig, om plaats te maken voor veel uitgaan. Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn hier dus..