Het goede leven

Gisteren zijn we gaan barbecueën met de twins en hun vrienden, je moet natuurlijk nooit te beroerd zijn om te profiteren. We werden op gehaald door een of ander neefje van Filipe Massa, althans zo reed hij.. Zijn naam is Douglas en hij is duidelijk de man waarmee je hier moet hangen. Hij kan koken als een meester, perfecte cocktails maken, je leren dansen (no homo) en zijn crew bestaat uit circa 15 modellen..

Ik denk dat ik vrij weinig hoef uit te leggen over de barbecue zelf, we waren er om 1 uur, werden tipsy rond 3 en vertrokken om 11. In de tussentijd hebben we genoten van al het bovenstaande, inclusief het drinken van de beste Mojito die ik heb gehad, het eten van kippenhartjes (jaja net als Lauren) en het dansen met de modellen. Natuurlijk hebben we gelijk een nieuwe trip gepland, na Rio gaan we een appartement of huis huren ergens bij een mooi strand met de hele gang.

Mijn buddy heeft zich inmiddels ook gemeld aan het front, morgen gaan we met haar shoppen. Ook zij heeft natuurlijk een auto waarmee ze ons kan rondrijden en ze wil graag gringo's ontmoeten, mooie combinatie. Dat shoppen is voor onze eerste trip, want maandagavond gaan we de bus naar Florianopolis nemen. Dat is een eilandje vlak voor de kust en men zegt dat daar de mooiste vrouwen van Brazilië zijn, meer toelichting lijkt me overbodig. Daar gaan we een week naar toe, we vliegen terug op maandag de 8ste en dan gaan we de 10de naar Rio voor carnaval!

Net heb ik vanuit bed de Klassieker gekeken, 1-1, jammer. Fuck it I'm in Brazil. Ik ga nu chillen bij het zwembad met een van mijn kerstgeschenken: het boek over de legende Jose Mourinho. Ingesmeerd met factortje 20, want mijn lichaam is gewend om pas wat zonlicht te zien rond mei/juni..

Appartement

Nog even een aparte blog over ons nieuwe stulpje, het is voor Braziliaanse begrippen super luxe. Boven is een redelijk ruime woonkamer, bank met tv. Grote keuken, kamers zijn ook best oke. Ik heb een goeie matras. Er zijn 2 badkamers, 1 met douche en bad, 1 met alleen douche en nog een apart toilet. Uitzicht hier vind ik wel vet, aangezien ik een liefhebber van de stad ben. Overal grote appartemententorens. De jongens en ik delen dit met een Canadees meisje, in totaal dus met zijn 4en.

Beneden is een soort van gym, met een paar cardio apparaten en 1 apparaat zoals je op tellsell ziet, waarmee je alles dus net niet kunt doen. Daarnaast is er een zwembad, waar je kunt chillen en een voetbal/basketbal veldje, zoals in fifa street. Daarnaast is er nog een ping pong tafel en een voetbaltafel. Dus we mogen absoluut niet klagen. Brazilianen lachte ons uit voor de prijs, maar we hebben weinig keus aangezien we er maar een paar maanden zijn en dus geen contract kunnen tekenen. En we hebben niet echt veel tijd om alles uit te zoeken, spreken de taal niet etc.. Al met al de beste keuze onder deze omstandigheden volgens mij.

Het gebied hier is wel nice, niet gevaarlijk en er is een soort van winkelgebied op 15 min lopen. Naar school is het ongeveer 20 tot 30 min reizen. Banken etc zijn ook daar en wat dichterbij zijn een paar barretjes, waar ik onder het genot van een drankje voetbal kan kijken of iets dergelijks.

It's good to be (at least somewhere called) home

De kleine en grote dingen

Hier begin ik de kleine en grote dingen steeds meer te waarderen. In Nederland gaat bijna alles vanzelf, vooral de kleine dingen. Hier niet.

We hebben nu een appartement, sinds dinsdag slapen we hier. Het hostel begon zelfs al een beetje als thuis te voelen, geweldige mensen daar! Maar het is fijn om nu een plek te hebben waar je ook even alleen kan zijn en alles kunt uitpakken etc. Het leven tot nu toe was echt een achtbaan, eindelijk zijn we nu weer op weg naar boven in plaats van naar beneden.. Terug naar de dingen die hier ietsje anders gaan: We hadden een afspraak bij de makelaar om 6 uur, zelf zaten we vast door de regen (het schijnt het slechtste regenseizoen hier in 14 jaar te zijn, ik denk dat ik gewoon een slechte timing heb, aangezien ik net nu hier zit en niet kan koppen). Als het regent ligt het hele leven hier stil, je ziet geen taxi meer op straat en iedereen zit maar te wachten, ook al duurt het twee uur. Toen we eindelijk aankwamen was het rond half 8 en je zou verwachten dat men behoorlijk pissig zou zijn. Niets bleek minder waar.. De makelaar had ook vastgezeten en uiteindelijk kwamen we pas om 11 uur afgepeigerd aan in het appartement... Gisteren zouden we het contract gaan tekenen en aanbetalen, maar dat werd wat later en weer wat later en uiteindelijk vandaag. Vandaag zouden we dan om 11 uur daar zijn, 5 voor 11 kregen we een telefoontje: kom toch maar om 5 uur.. Zo gaat dat hier dus, we hebben gelukkig wel de sleutel.

Na 2 nachten op een soort van kussensloopje met 3 watjes erin, heb ik vandaag maar beddengoed gehaald. Gisteren was natuurlijk de enige winkel die gesloten was, de winkel met beddengoed. Ik vreselijk geslapen deze hele week en kan niet wachten om wat slaap in te halen in mijn nieuwe bedje! Heb namelijk een kussen met ganzendons, schijnt duur te zijn, hier niet (EUR 12,50).. Het geeft een goed gevoel om eindelijk eens wat zelf te kopen, de dame in de winkel had zelfs niet door dat ik buitenlander was, ondanks dat ik alleen maar goed en oke zei met wat gebarentaal. Maak me een wel zorgen om het spraakvermogen van de meesten Brazilianen als ze dit gesprek normaal vond...

Daarna heb ik hier de goeie bank gevonden hier, die ons geen transactiekosten rekent. En tot mijn grote vreugde kan je meer dan 600 reais (ongeveer 230 euro) opnemen, creditcards worden bijna niet gebruikt. Dus dat zou betekenen dat je 2 keer naar de bank moet om bijv. de huur te betalen. Gelukkig kun je dus niet 600 per dag maar per keer opnemen, wat een genot!

Volgende week gaan we beginnen met reizen!

Veel Regen & Uitgaan

Dit bericht zal ik beginnen met een rectificatie, het regenseizoen is niet voorbij.. Sinds vrijdag is het weer verschrikkelijk. Zaterdag zijn we naar Santos geweest, eerst heeft de tennislerares ons meer dan een uur laten wachten, en toen we aankwam begon het tegen regenen. Daarna regende het zo hard als ik nog nooit gezien heb, absurd hard! Het duurde ook de hele dag, uiteindelijk stonden we lekker onder een tentje met aan de ene kant overstromende straten en andere andere kant de oceaan. Uiteindelijk ben ik met de twins terug gekomen en zijn de jongens daar blijven slapen.
Toen we terug waren werd ik gevraagd om wat muziek op te zetten voor de boys hier, blijkbaar staan we naast drugs ook bekend om goeie muziek gelukkig. En er was een vriend van de eigenaar die VJ bij MTV (hij heeft een show op tv 2x per week) is en me uitnodigde mee te gaan naar een of ander concert. We waren VIP en het was best vet, de band heet moveis coloniais de acaju. Deze man was blijkbaar een echte local hero, want mensen wilden met hem op de foto en handtekeningen en ik kon mooi een beetje profiteren. Daarna zijn we nog wat gaan hangen met de band en daarna gingen we naar een club waar we natuurlijk gratis binnenkwamen. De club was echt vet, heel vette muziek, maar het was wat klein. En er waren echt madd veel homo's, blijkbaar is dit doordeweeks een gayclub ofzo, ik ben liberaal maar dit is toch best onplezierig.... De VJ kon me wel mooi aan iedereen voorstellen enzo, dus het was een leuke avond. In de clubs en bars hebben ze wel een kutsysteem, je krijgt een kaartje waar ze op aanvinken als je iets drinkt en dan betaal je aan het eind. Dus aan het eind sta je in rij en meestal betaal je meer dan je had verwacht..
Uiteindelijk zijn we nog naar een andere club gegaan en toen we buiten kwamen was het al licht... I gotta say it was a good night..

Binnenkort hopelijk nieuws over het appartement, want ik wil weg hier en het reizen voor we naar Rio gaan staat onder tijdsdruk nu.

Samba

Carnaval komt er aan zoals jullie allemaal weten! Hier is dat in tegenstelling tot Nederland wel leuk.. Gisteravond zijn we naar een Sambaschool geweest, ze hebben hier een grote loods met goedkoop bier en daar oefenen ze. Entree was 80 cent en bier 1 euro ofzo, oh en als je binnenkomt krijg je gelijk pakjes van 4 condooms in je handen gedrukt haha.. De hele straat stond vol en binnen was het een gekkenhuis! Ik ga echt terugkomen als een changed man, want ik vind het bier zelfs best lekker hier, zal wel vooral komen omdat het ijskoud is.




Morgen gaan we naar Santos, bij de politie zijn we een tennislerares tegengekomen en die heeft ons uitgenodigd voor een beachtennis toernooi daar morgen!

Bureaucratie

Oke laten we even eerlijk zijn met zijn allen.. Het was ook allemaal te mooi om waar te zijn in dit land he. Prachtige dames, weer en goed eten en voetbal.. Vandaag kwam de andere kant van de medaille aan het licht, we zijn ons namelijk gaan inschrijven bij de politie. Dit is echt zoals je het voorstelt, rijen en nog meer rijen, huilende baby's, zweten en vriendelijk personeel. Eerst zijn we naar een klein kantoor geweest, maar blijkbaar moesten we bij het hoofdkantoor zijn. Nu heb ik Nederland al 5 documenten ofzo moeten opvragen overal en ze vertelden me toen dat ik een formulier meekreeg waarmee alles geregeld zou worden. Nou iets regelen in Brazilië gaat ietsje anders: eerst sta je 3(!) uur in de rij, om vervolgens te horen dat je papieren echhht niet voldoende zijn. Ik moest een gecertificeerde kopie van mijn paspoort laten maken (?), dit was weer een half uur rijden. (Gelukkig hadden we onze Japanse vriend weer bij ons trouwens) Eenmaal aangekomen krijg je dus een kopie van alle pagina's van je paspoort met een stikker en een stempel en thats it. Daarna moesten we pasfoto's laten maken met een witte achtergrond en als je denkt dat je alles meegemaakt hebt: we moesten onze eigen rekening uitprinten waarmee je dus kunt betalen, maar dan alleen betalen met een Braziliaanse bankpas en als je cash wil betalen moet dit bij de bank. Die rekening kan je dan weer niet geheel ontoevallig ook net zo makkelijk voor wat geld laten printen bij de man tegenover het politiebureau die ook pasfoto's maakt. Volgens mij noemen we dit in Nederland 'de ene hand wast de andere'..

Uiteindelijk hadden we alle papieren om kwart voor 4 bij elkaar en jullie raden het al, om 4 uur gaan de deuren dicht. Dus na een korte sprint op onze nieuwe slippers hebben het nog net gehaald. Volgende week mogen we een nieuw ID ophalen, maar als we dat niet doen is het ook goed. Prachtig land.

Het valt me ook op dat hier heel veel mensen zijn die totaal overbodige banen hebben. Bijvoorbeeld bij het tankstation hoef je niet uit te stappen, want bij iedere pomp staat iemand. En in een goedkope schoenenwinkel, soort van Schoenenreus, ongeveer even groot als 1 etage van de Zara in Maastricht, werkten 4 man achter de kassa en dan nog 6 man als verkoper. De verkopers komen je helpen en dan gaan ze je 'bestelling' klaar maken en dan kun je weer afrekenen bij de kassier. Net zijn we gaan eten bij een restaurant, we hadden allemaal pizza, omdat ze geen water hadden en dus niks anders konden bereiden haha.. Dan zit er dus 1 man op een kruk voor de zaak op de stoep met 2 pionen voor het geval er een klant wil parkeren. En als het eten komt dan komen er 3 man met schalen met pizza, ze geven je 1 stuk en als het op is komen ze met een nieuw stuk naar je toe. Kost wat (16 euro haha) maar dan heb je ook wat..

Ben ook nog in het appartement van Leonardo zijn vader geweest, als je de lift naar hun etage wil nemen heb je een code nodig dus gewoon 3 verschillende etages indrukken haha.. Dat ding was wel big pimpin! Zwembad etc, heel groot, uitzicht. Hij heeft ons zelfs uitgenodigd om bij hem te slapen als we nog niks gevonden hebben vrijdag haha.. Deze jongen is veel te goed voor ons. Morgen maar eens beginnen met wat zoeken, ben het hostel zat.

Aziatische gastvrijheid en homoseksuele voetballers..

Zoooo dag 2 zit er op dames en heren! We hebben madd veel gedaan al deze 2 dagen. Vandaag is onze buddy Leonardo ons weer komen ophalen voor een tour. Hij is hier geboren en zijn familie is van Japanse afkomst. Gisteren zijn we gaan eten met hem en heeft hij ons Avenida Paulista laten zien. Dat is de belangrijkste straat hier, met allemaal wolkenkrabbers van belangrijke bedrijven etc.. Vandaag zijn we weer gelijk gaan eten dit keer in het Japanse gedeelte van de stad, hier woont de grootste groep Japanners buiten Japan. Daarna zijn we een heel stuk de stad in gelopen, blijkbaar in slechte buurten. Zo is er een hele grote Kathedraal waar veel zwervers hangen omdat ze daar te eten krijgen. De slechte buurten vielen best mee, het lijkt een beetje op Spanje met overal mensen die troep verkopen op straat en wegrennen als de policia komt. Trouwens de wagens die geld ophalen bij banken zijn echt gewoon tanks, niet normaal. Ik heb wat vette pics gemaakt, maar ik moet nog bedenken waar ik die ga uploaden.

Vanavond zijn we naar het appartement van Leonardo's tante geweest. Dit was te gek, zijn familie kwam bij elkaar omdat zijn nicht terug ging naar London. Dus er waren 10 kleine asians Rock Band aan het spelen (ik heb gelukkig indruk kunnen maken met mijn guitar hero skills, dank Stefan). Van het kleinste neefje heb ik geleerd hoe je moet koppen, hij is ongeveer 5 en zit qua taalkennis en koppen tenminste een beetje op mijn niveau. Ze hadden heel veel eten, nadat ik overal 1 dingetje van geproefd had zat ik al vol. En omdat ze dachten dat het te weinig was hadden ze nog maar wat pizza's besteld. Ik zeg jullie ik zit de hele dag vol in dit land, het is eten eten en eten. Leonardo heeft jonger broertje die aan een andere universiteit studeert hier in de stad, hij gaat morgen kaartjes regelen voor een voetbalwedstrijd.

Dus morgen gaan we eerst naar de politie om ons in te schrijven, dat is er niet van gekomen vandaag. En 's avonds gaan we naar een wedstrijd van Sao Paulo kijken. Toen ik vroeg voor welk team ik moest zijn was er een verhitte discussie tussen het broertje (Guilherme) en een neef, Guilherme is fan van Sao Paulo, de neef van Palmeiras. Neeflief zei dat alleen maar homo's fan zijn van Sao Paulo want er schijnt een homo te spelen in het team... Ik zal er nog even over nadenken.

Eerste indrukken

Zoooo ik ben aangekomen! Vlucht ging goed, zat naast een Italiaan van 70 die me twee uur lang over zijn liefde voor AC Milan heeft bijgepraat. We kwamen om half 6 lokale tijd aan, dus vrij vroeg. Dat was vanmorgen, nu is het 10 uur hier en 1 uur bij jullie dus ik ben behoorlijk moe. Ongelooflijk het weer, in Frankfurt was rond de 0 graden en hier was het vanmorgen al 25 toen we aankwamen.
Bij aankomst zijn we met een taxi naar het Hostel gegaan, dat is dus anderhalf uur rijden vanaf het vliegveld. Daarna kwam de buddy van een van de dames aanzetten. Hij heeft ons de stad laten zien vanavond in zijn auto met kogelvrije glazen, verder is het wel heel veilig hier.
De stad is echt ongelooflijk groot en overal zijn wolkenkrabbers en daar dan weer lage vervallen 'monumentale' panden. Ook is er best veel groen, dat heeft ook nadelen want ineens was er een straat afgezet omdat er een boom omgevallen was. Ze hebben hier tenslotte echt overal heel veel smoothies, in ieder restaurantje kun je kiezen uit 10 verschillende. En ik moet als fruithater zeggen dat de meesten echt voortreffelijk zijn. Zojuist heb ik ook mijn eerste caipirinha genuttigd, dus ik zal wel lekker slapen.

Er is maar 1 kans voor een eerste indruk en dat weet de stad São Paulo ook, dus ze heeft goed haar best gedaan en met succes mag ik wel zeggen.

Laatste blog uit Nederland!

Zo, this is it.. Volgende week om deze tijd zit ik te genieten van een lauw ochtendzonnetje bij een temperatuur van circa 22 graden. Nog 6 dagen en het avontuur gaat beginnen! Er is zo veel te zien dat we met onze 6 maanden nog steeds tijd te kort gaan krijgen denk ik. In ieder geval is het eerste tripje al gepland: van 10 t/m 15 februari gaan we carnaval vieren in Rio de Janeiro, daar hebben we een appartement gehuurd met alle mensen uit Maastricht. Kan niet wachten.. Vorige week heb nog even een Braziliaans voetbalshirtje gescoord, WK gaat ook een gekkenhuis worden daar. Nu moet ik alleen nog gaan inpakken, zal nog een hele opgave worden aangezien er hier in huis niemand ooit gevlogen heeft :)

I'll see you on the other side!