donderdag 21 januari 2010

Bureaucratie

Oke laten we even eerlijk zijn met zijn allen.. Het was ook allemaal te mooi om waar te zijn in dit land he. Prachtige dames, weer en goed eten en voetbal.. Vandaag kwam de andere kant van de medaille aan het licht, we zijn ons namelijk gaan inschrijven bij de politie. Dit is echt zoals je het voorstelt, rijen en nog meer rijen, huilende baby's, zweten en vriendelijk personeel. Eerst zijn we naar een klein kantoor geweest, maar blijkbaar moesten we bij het hoofdkantoor zijn. Nu heb ik Nederland al 5 documenten ofzo moeten opvragen overal en ze vertelden me toen dat ik een formulier meekreeg waarmee alles geregeld zou worden. Nou iets regelen in Brazilië gaat ietsje anders: eerst sta je 3(!) uur in de rij, om vervolgens te horen dat je papieren echhht niet voldoende zijn. Ik moest een gecertificeerde kopie van mijn paspoort laten maken (?), dit was weer een half uur rijden. (Gelukkig hadden we onze Japanse vriend weer bij ons trouwens) Eenmaal aangekomen krijg je dus een kopie van alle pagina's van je paspoort met een stikker en een stempel en thats it. Daarna moesten we pasfoto's laten maken met een witte achtergrond en als je denkt dat je alles meegemaakt hebt: we moesten onze eigen rekening uitprinten waarmee je dus kunt betalen, maar dan alleen betalen met een Braziliaanse bankpas en als je cash wil betalen moet dit bij de bank. Die rekening kan je dan weer niet geheel ontoevallig ook net zo makkelijk voor wat geld laten printen bij de man tegenover het politiebureau die ook pasfoto's maakt. Volgens mij noemen we dit in Nederland 'de ene hand wast de andere'..

Uiteindelijk hadden we alle papieren om kwart voor 4 bij elkaar en jullie raden het al, om 4 uur gaan de deuren dicht. Dus na een korte sprint op onze nieuwe slippers hebben het nog net gehaald. Volgende week mogen we een nieuw ID ophalen, maar als we dat niet doen is het ook goed. Prachtig land.

Het valt me ook op dat hier heel veel mensen zijn die totaal overbodige banen hebben. Bijvoorbeeld bij het tankstation hoef je niet uit te stappen, want bij iedere pomp staat iemand. En in een goedkope schoenenwinkel, soort van Schoenenreus, ongeveer even groot als 1 etage van de Zara in Maastricht, werkten 4 man achter de kassa en dan nog 6 man als verkoper. De verkopers komen je helpen en dan gaan ze je 'bestelling' klaar maken en dan kun je weer afrekenen bij de kassier. Net zijn we gaan eten bij een restaurant, we hadden allemaal pizza, omdat ze geen water hadden en dus niks anders konden bereiden haha.. Dan zit er dus 1 man op een kruk voor de zaak op de stoep met 2 pionen voor het geval er een klant wil parkeren. En als het eten komt dan komen er 3 man met schalen met pizza, ze geven je 1 stuk en als het op is komen ze met een nieuw stuk naar je toe. Kost wat (16 euro haha) maar dan heb je ook wat..

Ben ook nog in het appartement van Leonardo zijn vader geweest, als je de lift naar hun etage wil nemen heb je een code nodig dus gewoon 3 verschillende etages indrukken haha.. Dat ding was wel big pimpin! Zwembad etc, heel groot, uitzicht. Hij heeft ons zelfs uitgenodigd om bij hem te slapen als we nog niks gevonden hebben vrijdag haha.. Deze jongen is veel te goed voor ons. Morgen maar eens beginnen met wat zoeken, ben het hostel zat.

4 opmerkingen:

  1. kris was de pizza net zo lekker als de broodjes kipburger in de kantie denk het niet he

    groetjes cremers en co

    BeantwoordenVerwijderen
  2. en nog veel werkloosheid daar, hebben ze ook mensen bij elk toilet zitten!!!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nou luister erik, het was lekker, maar broodje kipburger is een heel andere categorie he..
    Ik denk dat je hier een gevierd man zou zijn met je kookkunsten!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hai Broertje!
    Wat een verhalen al! Leuk dat je al zo veel geschreven hebt! Volhouden he!
    Veel succes met het zoeken naar een onderkomen!

    Xx Audrey & Guy

    P.s. Theo Maassen was leuk zegt Guy!

    BeantwoordenVerwijderen